Насенне многіх сельскагаспадарчых культур у Расіі аказалася завезеным больш чым напалову, а часам і на 100%. Ці ёсць альтэрнатыва заходнім пасяўным матэрыялам і ці заўважыць гэтыя змены канечны спажывец – пра гэта ў матэрыяле Business FM.
«Адсутнасць альтэрнатывы адаб'ецца на разнастайнасці»: больш за палову насення сельскагаспадарчых культур у Расеі імпартуюць з Еўропы і ЗША
Міністэрства сельскай гаспадаркі адказала аўтару праекту «20 ідэй» наконт выгулу сабак
Рэклама Relap
Расійскія вытворцы насення папрасілі субсідый да 70% для аграрыяў на набыццё айчыннага насення. Яны таксама прапанавалі паступова квотаваць імпарт насення з-за мяжы па меры росту іх унутранай вытворчасці.
Аб крытычнай залежнасці многіх сельгаскультур ад замежных паставак гаварылася даўно, але толькі летась праблема набыла практычны характар. У мінулым сезоне Расія страціла 20% насення алейнага сланечніка. На сумесным пасяджэнні камітэтаў Дзярждумы і Савета Федэрацыі па аграрных пытаннях прагучалі наступныя лічбы: 97% сыравіны для цукровых буракоў завозіцца з-за мяжы, алейнага насення сланечніка - 77%, кукурузы - 50%, рапсу - 40%.
З 140 мільярдаў рублёў расійскага насеннага рынку каля 80% гэтай сумы прыпадае на краіны ЕС і ЗША. Па дадзеных Расійскай акадэміі навук, каля чвэрці насення бульбы таксама імпартуецца ў Расію. Цыбуля, морква, капуста практычна на 100% імпартныя.
Ёсць і зусім экзатычны дэфіцыт, адзначаюць у РАН. Напрыклад, чмялі, якія неабходныя для апылення сельскагаспадарчых культур у цяпліцах. Дарэчы, самі цяпліцы таксама нярэдка будуюцца замежнымі спецыялістамі і на замежным абсталяванні, і зайсці ў іх з расійскім насеннем па ўмовах кантрактаў немагчыма.
Па паведамленнях СМІ, у некаторых гаспадарках Сібіры доля замежнага насення дасягае 100%. На поўдні Расеі, у Краснадарскім краі – да 35%. Адсутнасць альтэрнатывы імпарту ў канчатковым выніку можа адбіцца на разнастайнасці асартыменту ў Расіі, лічыць старшыня праўлення Міжнароднай канфедэрацыі спажывецкіх таварыстваў Дзмітрый Янін.
«Расія ўжо шмат гадоў імпартуе насенне з вядучых краін свету. У асноўным з заходніх краін. Таму калі кампанія заявіла аб спыненні стасункаў з Расіяй, то замяніць гэтую прадукцыю будзе складана. Давядзецца шукаць аналагі на рынках азіяцкіх краін.
Для сельскай гаспадаркі такая дастаўка складаная. Тэарэтычна яго можна імпартаваць праз Казахстан, Арменію, але я думаю, што замежныя кампаніі з часам ліквідуюць гэты від шчылін. Можна дамаўляцца і везці праз трэцюю краіну, але ў цэлым Расія ў гэтым плане ўразлівая. Разнастайнасць многіх культур можа быць страчана».
Эксперты і ўдзельнікі рынку адзначаюць, што нават пры ўвядзенні квот і субсідый за кошт айчынных вытворцаў можна будзе пакрыць не менш за 70% патрэбнасці ў насенні ў залежнасці ад ураджаю альбо да 2025 года, альбо да 30-га года. . На поўнае развіццё айчыннай селекцыі насення спатрэбіцца 10-15 гадоў.
Раней Business FM паведамляў пра рост коштаў на ласосевыя віды ў 2.5 разы. Гэта звязана са спыненнем імпарту ласося і фарэлі з Чылі і Фарэрскіх астравоў. Пасля спынення супрацоўніцтва адзіным пастаўшчыком стаў Мурманскі завод. Рэстаратары паведамляюць, што замяніць імпартную рыбу проста няма чым. Фарэль, выгадаваная ў Краснаярскім краі, для меню не падыходзіць з-за «балотнага паху».