Большасць цяплічных садаводчых кампаній, якія жадаюць скараціць выкіды CO2 з Ocap, згодныя з сістэмай зменных цэн. У гэтай сістэме цана на біягенны CO2 звязана са стаўкай у рамках схемы субсідзіравання SDE++. Мяркуецца, што цана можа вагацца ў межах прапускной здольнасці каля 10 еўра за тону.
Узяўшы на сябе абавязацельства, пастаўшчык CO2 кампаніі Ocap мае яснасць у распрацоўцы бізнес-плана ўлоўлівання CO2 на прадпрыемствах па перапрацоўцы адходаў. Па словах Дэніса Медема з Glastuinbouw Nederland, Ocap збіраецца інвеставаць у некалькі праектаў з субсідыяй SDE++. «Калі так будзе працягвацца, вытворцы цяпліц будуць упэўненыя ў сваіх пастаўках CO2 як мінімум на пятнаццаць гадоў», — кажа Медэма з Veg & veg.
Напэўна, гэта добрая навіна для многіх садаводаў. Падчас нядаўняга вебинара аб пастаўках CO2 амаль усе восемдзесят удзельнікаў адзначылі, што CO2 з'яўляецца «вырашальна ці вельмі важным» для бізнес-аперацый. Нават калі цана вырасце, большасць з іх усё роўна хочуць атрымліваць CO2 ад Ocap. У крайнім выпадку, калі субсідыі наогул не будзе, Ocap мяркуе, што выкіды CO2 могуць каштаваць максімум 100 еўра за тону.
Дарэчы, варта адзначыць, што цана, якую цяплічныя вытворцы цяпер плацяць Ocap за CO2, не з'яўляецца цалкам фіксаванай. Ocap бярэ дадатковую плату для пакрыцця выдаткаў на электраэнергію. Садавіна і гародніна паказваюць, што гэта даволі зменлівая колькасць.
Лічбы Wageningen Economic Research паказваюць, колькі вонкавага CO2 спатрэбіцца, каб сектар быў цалкам свабодным ад выкідаў да 2040 г. «Калі прыняць да ўвагі, што да таго часу CO2 будзе апрацоўвацца больш эфектыўна, патрэбнасць складзе каля 2.5 мільёна тон», — адзначаюць у НДІ. «Энергетычныя кампаніі, якія вырабляюць адходы, у сукупнасці выкідваюць 8 мільёнаў тон, з якіх 66 працэнтаў складаюць біягенныя выкіды CO2».